1906

Op 6 maart 1906 werd Liersche Sportkring opgericht tijdens een bijeenkomst in ‘de Roskam’ in de Bril te Lier. Gerard Quaeyhaegens werd als eerste voorzitter verkozen. Op de oudst bewaarde foto’s staan spelers in de geel-zwarte uitrusting afgebeeld.

1909

Erkenning door de voetbalbond. Ruim twee jaar na de stichtingsvergadering werd in ‘La Via Sportive’ van 27 april 1908 melding gemaakt van de aanvraag van 'Liersche Sportkring’ om lid te worden van de ‘Union Belge des Sociétés des Sports Athlétiques (UBSSA), de voorloper van de Belgische Voetbalbond.

De aanvraag werd goedgekeurd door het centraal comité op 11 augustus 1908, werd effectief van kracht op 8 september 1908 en bevestigd door de algemene vergadering op 28 januari 1909. 

In september 1909 verscheen het eerste nummer van ‘De Sportvriend’, het clubblad dat tot in 2011 bij elke thuiswedstrijd verscheen. Vandaag kennen we ‘De Sportvriend’ als de tweewekelijkse podcast op onze kanalen.

1925

Verhuis naar het Lisp. Op 8 augustus 1924 werd de NV ‘Liers Sportstadion’ opgericht. Het doel was gelden te verzamelen en gronden te verwerven voor de bouw van een nieuw voetbalstadion aan de Lispersteenweg. Het nieuw stadion werd feestelijk ingehuldigd.

1927

Promotie naar de hoogste afdeling. Op 5 december 1926 nam geel-zwart voor het eerst de leiding. Na een comeback in de topper thuis tegen SC Anderlecht kon het niet meer mis gaan. De titel werd uiteindelijk met twee punten verschil behaald. 

1932

Eerste nationale kampioenstitel. Onder leiding van trainer Gyula Turnauer scoorde Lierse maar liefst 86 doelpunten in 26 matchen. Lierse begon echter moeizaam aan het seizoen, zo behaalde het na 7 speeldagen amper 4 punten. Drie speeldagen voor het einde klom Lierse naar de top van het klassement. Na de laatste wedstrijd bestormden honderden enthousiaste supporters het veld. 

Als beloning voor dit topseizoen maakten de spelers in augustus een reis naar Zuid-Frankrijk. 

1940

Winnaar van de noodcompetitie in oorlogstijd. Bij het uitbreken van de tweede wereldoorlog behoorde Lierse tot de beste ploegen van het land. Lierse had mogelijks twee kampioenstitels aan het palmares kunnen toevoegen, echter bij het uitbreken van de oorlog werd de noodcompetitie en ook ‘de Beker Leysen’ opgeschort. 

1941

Officieus nationaal kampioen. Ook tijdens het seizoen 1940-1941 werd een noodcompetitie ingericht. Op zondag 6 juli 1941 werd op het veld van Union SG de finale gespeeld. Lierse won deze wedstrijd 3-1 en kroonde zich tot officieus landskampioen. Dit onder het toeziend oog van 18.000 fans, 2.000 fans uit Lier werden in volle oorlogsperiode met speciale treinen aangevoerd. 

1942

Tweede nationale kampioenstitel. Na twee noodcompetities werd het reguliere nationale voetbal hervat. Tien jaar na de eerste titel werd Lierse opnieuw kampioen in de eredivisie. Onder leiding van het duo Bernard Voorhoof en Jules Van Craen bracht geel-zwart oogstrelend voetbal. Met nog drie speeldagen voor de boeg was de kampioenstitel op 10 mei 1942 een feit. 

1953

Promotie naar de hoogste afdeling na 5 jaar vagevuur. Na een lange periode van oorlog in Europa leek de veer bij Lierse gebroken door deze moeilijke tijden. Geel-zwart degradeerde op het einde van het seizoen 1947-1948 voor het eerst in de geschiedenis van de club. Na 5 seizoenen in het vagevuur van de tweede klasse promoveerde de club opnieuw naar de hoogste afdeling.

1960

De derde nationale landstitel. Lierse hoopte voor aanvang van het seizoen 1959-1960 op een rustige campagne. Onder leiding van trainer Hubert d’Hollander en met smaakmakers zoals Lucien Olieslagers en Fons Van Brandt won Lierse zijn derde nationale landstitel. 

Geel-zwart kon bijgevolg deelnemen aan de Beker voor Landskampioenen, met dubbele confrontatie tegen CF Barcelona. Op 28 september 1960 speelde Lierse in het grote ‘Camp Nou’. De terugwedstrijd werd gespeeld op het veld van Anderlecht. Het Lisp was nog niet klaar om een reus zoals Barcelona te ontvangen. 

1969

Eerste bekeroverwinning. Op 24 april 1969 won Lierse voor het eerst de Beker van België na een reeks spannende wedstrijden, waaronder een beslissende derde ontmoeting tegen FC Brugge en een overtuigende halve finalezege tegen Union SG. De finale in het Heizelstadion werd gespeeld voor bijna 30.000 toeschouwers, waar Lierse met een 2-0 overwinning tegen Racing White de trofee veroverde.

1972

De onvergetelijke Europese UEFA-campagne. In het seizoen 1971-1972 beleefde Lierse een legendarische Europese campagne, waarin het onder meer tegen het sterke Leeds United speelde. Na een nederlaag thuis won Lierse verrassend met 0-4 in de return op Elland Road, wat als een voetbalwonder werd beschouwd. De club schakelde daarna ook Rosenborg BK en PSV uit, waarmee het Europese faam verwierf. Uiteindelijk strandde Lierse in de kwartfinale tegen AC Milaan na een zware strijd.

1997

Vierde nationale landstitel. In het seizoen 1996-1997 behaalde Lierse onder trainer Eric Gerets zijn vierde landstitel na een spannende strijd met Club Brugge, waarbij ze uiteindelijk 73 punten verzamelden, twee meer dan de tegenstander uit het Venetië van het Noorden. Een cruciale overwinning tegen AA Gent op 5 april, gaf geel-zwart uitzicht op de titel. Hoewel ze op 9 mei verrassend verloren van Sint-Truiden, herpakten ze zich snel en versloegen op 17 mei RC Genk met 5-2, met doelpunten van Nico Van Kerckhoven, Ives Serneels en Eric Van Meir. 

Hierdoor ging Lierse als leider de laatste speeldag in, met een voorsprong van twee punten. Op 25 mei 1997 werd de titel definitief binnengehaald met een overtuigende 0-3 zege tegen Standard, met goals van Dirk Huysmans, Eric Van Meir en David Brocken, in een stadion gevuld met duizenden meegereisde supporters. De terugkeer naar Lier werd een grote triomftocht, waarbij spelers als Bob Peeters, Carl Hoefkens, Philip Haagdoren, Stanley Menzo en Pascal Bovri als helden werden onthaald.

1999

Tweede bekeroverwinning. Lierse won voor de tweede keer de Belgische beker door in de finale met 3-1 te winnen van Standard CL. Op weg naar de finale schakelde de ploeg zonder grote problemen RWDM, KV Denderhoutem, KV Kortrijk en RC Genk uit. Met fris en aanvallend voetbal trok Lierse, gesteund door 15.000 fans, naar het Koning Boudewijnstadion en behaalde een verdiende overwinning. De ploeg bestond voor een groot deel uit spelers uit de eigen jeugdopleiding en liet opnieuw zien tot de top van het Belgische voetbal te behoren.

2007

Degradatie uit Eerste Klasse. Na jarenlang in de Belgische hoogste klasse te hebben gespeeld, degradeerde Lierse SK in 2007 naar de tweede klasse. Dit luidde een moeilijke periode in voor de club. 

2010

Promotie naar Eerste Klasse. In het seizoen 2009-2010 speelde Lierse een dominant seizoen in Tweede Klasse en veroverde het de titel met een mix van ervaren spelers en jonge talenten. De ploeg stond onder leiding van Aimé Anthuenis, die de club naar promotie leidde. Lierse verzekerde zich van de titel op 25 april 2010 na een 2-0 overwinning tegen Red Star Waasland, wat een groot feest opleverde op het Lisp. 

2015

Degradatie naar Tweede Klasse. Na vijf jaar in de hoogste klasse degradeerde Lierse opnieuw naar Tweede Klasse, wat opnieuw een financieel moeilijke periode inluidde. 

2018

Faillissement en doorstart. In mei 2018 ging Lierse failliet. De club kon geen overnemer vinden en hield op te bestaan. Dit betekende het einde van een tijdperk. 

Een andere groep investeerders, onder leiding van voorzitter Luc Van Thillo, nam de licentie van Oosterzonen over. De club werd hernoemd naar Lierse Kempenzonen, waarmee de traditie van Lierse voortgezet kon worden. Na de oprichting van Lierse Kempenzonen startte de club in de Eerste Amateurklasse.

2020

Lierse Kempenzonen promoveerde naar 1B in 2020. De promotie werd mogelijk door de herstructurering van de competitie, waarbij de tweede en derde klasse werden aangepast. Deze herstructurering bood de club de kans om opnieuw de stap te zetten naar het profvoetbal. 

2024

Lierse Kempenzonen heeft officieel zijn historische naam Koninklijke Lierse Sportkring teruggekregen na goedkeuring door de KBVB. De naamswijziging werd gesteund door duizenden fans, met 2600 handtekeningen op een petitie en brede steun van clubleden, sponsors en het stadsbestuur. Onder deze naam behaalde de club 4 landstitels, 2 bekers van België en 2 Supercups. Dit markeert een symbolische terugkeer naar die rijke geschiedenis. Dit is meer dan een naamsverandering, het is een eerbetoon aan de identiteit, tradities en trots van Lierse.